စိတ္ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကုိ
ဦးေႏွာက္တုိ႔မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့လို
ငါ . . .ေကာင္းတာေတြကုိေရြးခ်ယ္ရင္း
မေကာင္းတာေတြကိုဘဲျပဳမိခ့ ဲ . . . ။
ကသိကေအာက္ေနထုိင္မႈကုိ
အေျဖရွာၾကည့္မလုိပါ
အမွန္တရားတုိ႔ရဲ႕က်မ္းစာအုပ္မွာ
ငါဆုိတဲ့ေကာင္ကလည္း
ၾကက္ေျခခက္ဥပမာတစ္ပုဒ္ပါဘဲေလ . . .။
ေလာကၾကီးေရ . . .
ေဟာင္းႏႊမ္းစုတ္ၿပဲေနတဲ့အိပ့္ထည္မွာမွ
အေကာင္းဆုံးဆုိတဲ့ပစၥည္းေတြကုိ
သဘာ၀ၾကီးရယ္
ငါ့ရဲ႕၀တ္စားဆင္ယင္မႈကုိေတာ့
မခႏွဲ႔လိုက္ပါနဲ႔လုိ႔
ရာသီဥတုတုိနဲ႔မွာလုိက္ပါရေစ . . .။
ထားခဲ့လုိက္ပါေလ . . .
ငါက အာရုံဦးကုိလက္ကမ္းမီဖုိ႔အတြက္
ေသဆုံးျပခဲ့ရတဲ့ဆည္းဆာပါ
ေ၀ဒနာဆုိတာ
သစၥာတုိ႔ရဲ႕မတည္ျမဲမႈကုိ
အဆိပ္တက္အိပ္ျပတ္ေစဖုိ႔
အေတြးပင္လယ္တုိ႔
အိမ္မက္အခ်ဳိ႕ကိုေဖာင္ျဖတ္ခ့သဲ လိုပါဘဲ . . .။
မိုးကိုကမ္းလို႔မမီွႏိုင္တ့လဲ က္ေတြပီပီ
စီစီရီရီေနလုိ႔မရတဲ့မသင့္ေတာ္မႈေတြ
ကမၻာေျမေပၚမွာ
သူ႔ေနရာနဲ႕သူ ရွိေနၾကပါတယ္လုိ႔
ၾကယ္စင္တုိ႔မခုိ႔တရုိ႕မွိန္တုန္းျပ
အဲ့ဒီညမွာသက္ျပင္းခ်ေနသူတုိ႔
အိပ့္ဖုိ႔ခက္ခဲေနဆဲဘဲလုိ႔
”လ“ျခမ္းၾကိဳးေလးရာ
သက္ဆုိင္သူၾကီးမ်ားသိေအာင္ေျပာျပလုိက္စမ္းပါ . . .။
ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးရဲ႕
လ်ွဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကုိသိျပီးမွ
ရစ္ႆမ္က်က်ခံစားလိုမရတ့ ဲ
တူရိယာတစ္လက္လုိ႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထားရစ္ခ့ရဲ င္း
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္က်န္ရစ္ေနခ့တဲ ာ
ဂႏၱာ၀င္သံဇဥ္ၾကီးတို႔
သိၾကဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္ေလ . . .။
ငါကလည္းလက္ဆန္႔ျဖန္႔ေတာင္းလုိ႔မရတဲ့
ဒုလႅဘၻဧည့္သည္တုိ႔ရဲ႕
သဘာ၀ရယ္သံက်ဲ႕တဲ့ကုိ
ခုိးနားေထာင္မီခ့ဲလုိေလ
ေကာင္းကင္မွာတိမ္တုိ႔ၾကပ္ထုိး
မစဲေသာမုိးေတြလုိ႔တိတ္တခိုးလဲစုိစြဲတတ္ခဲ့တယ္ . . .။
အခုထက္ထိပါဘဲေတြ
ေတြေ၀ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနဆဲဘဲလုိ႔
ရိရြဲသြားတဲ့အတိတ္ေတြကုိ
ျပန္ေျပာျပရင္း
ေလးလံေႏွးေကြးစြာန႔ဲဘဲ
နံနက္ဖန္ေတြ ထထျပန္ေလခ့တဲ ယ္ . . .။
ထားလုိက္ပါေတာ့မယ္
ဘယ္လက္န႔မဲ ွကမ္းယူလို႔မရတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္
ေနာက္ဆုံးေတာ့. . .
ငါရင္ဘတ္ၾကီးဘဲအိေၿႏၵပ်က္ပါတယ္လုိ႔
ေၾကြးေက်ာ္ျပေနတုန္း . . .
ေဟာ . . .ဒီႏွလုံးသားက
အမုန္းတရားတုိ႔ရဲ႕စီရင္ခန္းမွာ
အနစ္နာခံေတးကုိ
သစၥာသံေပးျပီးဆိုျပခ့ရဲ တယ္ . . .။
ဆင္တူရုိးမွား
ရင္ကုိစားသြားတဲ့ခ်စ္သူအတုေတြကုိမွ
ရင္နာစြာအသည္းကြဲျပ
ငါလဲကုိယ့္ကုိကုိယ့္
ေစာင့္ၾကည့္လုိမရတဲ့
ဆည္းဆာသက္သက္ပါဘဲလုိ႔
အိမ္မက္နတ္ဆုိးတုိ႔ရဲ႕
နကၡတၱရာပြဲမွာကုိယ္ဘာသာကုိဘဲ
ရစ္ပူေဇာ္ခံျပလိုက္ခ့ဖဲ ူးတယ္ . . .။
ႏႈတ္ဆိတ္ေလးပင္သြားတဲ့
အေတြးအိပ့္ကုိေျဖရင္း
ညနက္ၾကီးကုိမွအထီးက်န္ျပ
ပညာရွိၾကီးမ်ားငါ့ကုိလား
၀တၱဳမ့လဲ ူမိုက္ၾကီးလို႔
ေခၚလုိက္ေစ ၊ထားပါေလ
ျပတင္းတံခါးတုိ႔မရွိတဲ့ညမွာ
ငါမ်က္လုံးေတြကုိမအုိက္တက္ေစဖုိ႔
သဘာ၀ေလေအးကုိ
အညတရ ေတးဆုိျပီးရွာပါရေစ . . .။
ေၾသာ္ . . .
ငါကမၻာၾကီးမွာလဲ
ခႏၵာသီးေတြဆျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ
မျမဲေသာရုပ္တုိ႔တေတြ႔န႕ဲ
ငါလဲတစ္ေန႔ေသရဦးမည္ဟု
အခ်ိန္ရထားတုိ႔လဲသြားဖုိ႔အုပ္ၾသဆြဲၾကပါလိမ့္မည္ . . .။ ။ ။
((လင္းလြန္း))
ဦးေႏွာက္တုိ႔မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့လို
ငါ . . .ေကာင္းတာေတြကုိေရြးခ်ယ္ရင္း
မေကာင္းတာေတြကိုဘဲျပဳမိခ့ ဲ . . . ။
ကသိကေအာက္ေနထုိင္မႈကုိ
အေျဖရွာၾကည့္မလုိပါ
အမွန္တရားတုိ႔ရဲ႕က်မ္းစာအုပ္မွာ
ငါဆုိတဲ့ေကာင္ကလည္း
ၾကက္ေျခခက္ဥပမာတစ္ပုဒ္ပါဘဲေလ . . .။
ေလာကၾကီးေရ . . .
ေဟာင္းႏႊမ္းစုတ္ၿပဲေနတဲ့အိပ့္ထည္မွာမွ
အေကာင္းဆုံးဆုိတဲ့ပစၥည္းေတြကုိ
သဘာ၀ၾကီးရယ္
ငါ့ရဲ႕၀တ္စားဆင္ယင္မႈကုိေတာ့
မခႏွဲ႔လိုက္ပါနဲ႔လုိ႔
ရာသီဥတုတုိနဲ႔မွာလုိက္ပါရေစ . . .။
ထားခဲ့လုိက္ပါေလ . . .
ငါက အာရုံဦးကုိလက္ကမ္းမီဖုိ႔အတြက္
ေသဆုံးျပခဲ့ရတဲ့ဆည္းဆာပါ
ေ၀ဒနာဆုိတာ
သစၥာတုိ႔ရဲ႕မတည္ျမဲမႈကုိ
အဆိပ္တက္အိပ္ျပတ္ေစဖုိ႔
အေတြးပင္လယ္တုိ႔
အိမ္မက္အခ်ဳိ႕ကိုေဖာင္ျဖတ္ခ့သဲ လိုပါဘဲ . . .။
မိုးကိုကမ္းလို႔မမီွႏိုင္တ့လဲ က္ေတြပီပီ
စီစီရီရီေနလုိ႔မရတဲ့မသင့္ေတာ္မႈေတြ
ကမၻာေျမေပၚမွာ
သူ႔ေနရာနဲ႕သူ ရွိေနၾကပါတယ္လုိ႔
ၾကယ္စင္တုိ႔မခုိ႔တရုိ႕မွိန္တုန္းျပ
အဲ့ဒီညမွာသက္ျပင္းခ်ေနသူတုိ႔
အိပ့္ဖုိ႔ခက္ခဲေနဆဲဘဲလုိ႔
”လ“ျခမ္းၾကိဳးေလးရာ
သက္ဆုိင္သူၾကီးမ်ားသိေအာင္ေျပာျပလုိက္စမ္းပါ . . .။
ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးရဲ႕
လ်ွဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကုိသိျပီးမွ
ရစ္ႆမ္က်က်ခံစားလိုမရတ့ ဲ
တူရိယာတစ္လက္လုိ႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထားရစ္ခ့ရဲ င္း
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္က်န္ရစ္ေနခ့တဲ ာ
ဂႏၱာ၀င္သံဇဥ္ၾကီးတို႔
သိၾကဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္ေလ . . .။
ငါကလည္းလက္ဆန္႔ျဖန္႔ေတာင္းလုိ႔မရတဲ့
ဒုလႅဘၻဧည့္သည္တုိ႔ရဲ႕
သဘာ၀ရယ္သံက်ဲ႕တဲ့ကုိ
ခုိးနားေထာင္မီခ့ဲလုိေလ
ေကာင္းကင္မွာတိမ္တုိ႔ၾကပ္ထုိး
မစဲေသာမုိးေတြလုိ႔တိတ္တခိုးလဲစုိစြဲတတ္ခဲ့တယ္ . . .။
အခုထက္ထိပါဘဲေတြ
ေတြေ၀ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနဆဲဘဲလုိ႔
ရိရြဲသြားတဲ့အတိတ္ေတြကုိ
ျပန္ေျပာျပရင္း
ေလးလံေႏွးေကြးစြာန႔ဲဘဲ
နံနက္ဖန္ေတြ ထထျပန္ေလခ့တဲ ယ္ . . .။
ထားလုိက္ပါေတာ့မယ္
ဘယ္လက္န႔မဲ ွကမ္းယူလို႔မရတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္
ေနာက္ဆုံးေတာ့. . .
ငါရင္ဘတ္ၾကီးဘဲအိေၿႏၵပ်က္ပါတယ္လုိ႔
ေၾကြးေက်ာ္ျပေနတုန္း . . .
ေဟာ . . .ဒီႏွလုံးသားက
အမုန္းတရားတုိ႔ရဲ႕စီရင္ခန္းမွာ
အနစ္နာခံေတးကုိ
သစၥာသံေပးျပီးဆိုျပခ့ရဲ တယ္ . . .။
ဆင္တူရုိးမွား
ရင္ကုိစားသြားတဲ့ခ်စ္သူအတုေတြကုိမွ
ရင္နာစြာအသည္းကြဲျပ
ငါလဲကုိယ့္ကုိကုိယ့္
ေစာင့္ၾကည့္လုိမရတဲ့
ဆည္းဆာသက္သက္ပါဘဲလုိ႔
အိမ္မက္နတ္ဆုိးတုိ႔ရဲ႕
နကၡတၱရာပြဲမွာကုိယ္ဘာသာကုိဘဲ
ရစ္ပူေဇာ္ခံျပလိုက္ခ့ဖဲ ူးတယ္ . . .။
ႏႈတ္ဆိတ္ေလးပင္သြားတဲ့
အေတြးအိပ့္ကုိေျဖရင္း
ညနက္ၾကီးကုိမွအထီးက်န္ျပ
ပညာရွိၾကီးမ်ားငါ့ကုိလား
၀တၱဳမ့လဲ ူမိုက္ၾကီးလို႔
ေခၚလုိက္ေစ ၊ထားပါေလ
ျပတင္းတံခါးတုိ႔မရွိတဲ့ညမွာ
ငါမ်က္လုံးေတြကုိမအုိက္တက္ေစဖုိ႔
သဘာ၀ေလေအးကုိ
အညတရ ေတးဆုိျပီးရွာပါရေစ . . .။
ေၾသာ္ . . .
ငါကမၻာၾကီးမွာလဲ
ခႏၵာသီးေတြဆျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ
မျမဲေသာရုပ္တုိ႔တေတြ႔န႕ဲ
ငါလဲတစ္ေန႔ေသရဦးမည္ဟု
အခ်ိန္ရထားတုိ႔လဲသြားဖုိ႔အုပ္ၾသဆြဲၾကပါလိမ့္မည္ . . .။ ။ ။
((လင္းလြန္း))
Post a Comment